Kajakken in Nationaal Park Weerribben-Wieden - Is het nog ver? (2024)

Tijdens ons weekend in Drenthe met Pinksteren gingen we kajakken in Nationaal Park Weerribben-Wieden. Een bezoek aan dit bijzondere natuurgebied stond al een tijd op mijn wishlist, en nu kwam het er eindelijk van. Het weer zat ook nog mee, want het was zonnig en boven de 20 graden. Omdat er zoveel water is in moerasgebied de Weerribben, is een kano of kajak daar het ideale vervoermiddel. Wij peddelden met onze kajaks een halve dag rond in dit mooie stukje natuur in Nederland.

Nationaal Park Weerribben-Wieden in Overijssel is het grootste laagveenmoerasgebied van Noordwest-Europa. In eerste instantie bestond het nationale park alleen uit De Weerribben, maar in 2009 werd het uitgebreid met De Wieden, dat ten zuiden van De Weerribben ligt. In De Wieden liggen de grotere meren (‘wieden’), zoals de Belterwijde en Beulakerwijde. Het landschap van de Weerribben-Wieden is ontstaan door de mens, door turfwinning en rietteelt. Het nationale park bestaat uit meren, sloten, weilanden, moerasbossen en rietvelden. Naast mooie waterplanten (waterlelies bijvoorbeeld) en veel soorten insecten en (water)vogels, kun je (met heel veel geluk) ook otters tegenkomen in de Weerribben.

Kanoroutes in de Weerribben

We hadden van tevoren twee tweepersoonskajaks gereserveerd bij Recreatiecentrum De Kluft in Ossenzijl. Bij de receptie kregen we een folder mee met daarin de routes in dit deel van het nationale park. Deze routes staan ook aangegeven op borden onderweg. Ons plan was om – vanwege de kinderen – de Ossenzijlroute te doen, dat is namelijk met 7 kilometer de kortste route. Maar de dame achter de receptie legde uit dat die route door het kalere deel van de Weerribben gaat. Als je meer smalle slootjes met moerasbossen wilt tegenkomen, kun je beter kiezen voor de iets langere Kalenbergroute (8 kilometer). Maar… als je deze route vanuit Ossenzijl wilt doen, wordt de route nog iets langer, omdat je eerst nog een stukje naar de route toe moet peddelen. Na een kort overleg met man en kinderen besloten we toch voor deze iets langere route te gaan, want het leek ons mooier.

Kajakken zonder ervaring

Weer buiten liepen we naar de steiger waar onze kajaks in het water werden gelegd. We kregen ook een waterdichte plastic ton mee, om spullen in op te bergen. Want nat word je sowieso als je gaat kajakken. Wij hadden gelukkig warm weer en zaten in korte broeken en met slippers aan in de kajaks. We hebben wel eens eerder gekajakt, in Walvisbaai in Namibië bijvoorbeeld, tussen de zeehonden. Maar daar peddelden we een beetje rond op dezelfde plek. Nu moesten we kilometers gaan afleggen, zonder dat we daar veel ervaring mee hadden. En dat viel in het begin best een beetje tegen.

Mijn dochter en ik deelden een kajak en gingen al de verkeerde kant op voordat we goed en wel begonnen waren aan de route. We moesten keren en het duurde even voordat dat lukte. Want moet je nou aan de linkerkant peddelen als je naar links wilt of aan de rechterkant? We deden in het begin maar wat en zagen een paar keer het riet of de andere begroeiing langs de waterkant van wel heel dichtbij. (Oftewel: we zaten er middenin). Wat natuurlijk hilarisch was, behalve voor de planten in kwestie. Het zou nog vaker gebeuren onderweg, bijvoorbeeld toen ik een spin ontdekte in de kajak, vlakbij mijn been. Ik ben niet zo’n held, maar die spin moest eruit! In alle consternatie vergat ik te roeien en ja hoor, we gingen de struiken weer in…

De Kalenbergroute

Na een stuk rechtdoor peddelen bleek dat we de afslag voor de Kalenbergroute hadden gemist. Wij waren gewoon rechtdoor gegaan. Dat stuk hoort ook bij de Kalenbergroute, dus dat was prima, alleen wij deden de route nu in tegengestelde richting. We hadden daardoor op sommige stukjes veel tegenliggers, maar soms was het daardoor juist ook lekker rustig. Als er in een smalle sloot een paar bredere fluisterboten onze kant op kwamen, moesten we toch echt aan de kant. Dus dan zaten we weer langs de waterkant, of er IN met onze hoofden in de struiken, haha. Het eerste stuk dat wij deden ging voornamelijk door smalle sloten, door de bossen. Echt heel mooi en precies wat we graag wilden zien.

Onderweg kom je verschillende aanlegplaatsen tegen, die staan ook aangegeven op het routekaartje. Wij stopten bij aanlegplaats nummer 12, legden onze kajaks op de kant en namen wat te eten en te drinken. Na deze korte pauze peddelden we verder richting Kalenberg, over een wat bredere Lokkenvaart, langs de rietvelden en de windmolentjes.

Deze vaart komt uit in Kalenberg, een wat drukker stuk onder bruggetjes door en langs mooie huizen. We moesten hier de Kalenbergergracht oversteken, een drukkere vaarroute waar ook grotere boten varen. Goed uitkijken dus, maar gelukkig was het vrij rustig toen we de gracht overstaken. We peddelden verder, langs rietvelden en windmolentjes. Bij aanlegplaats nr. 6 pauzeerden we weer even, want we begonnen moe te worden.

Weer terug in Ossenzijl

Op het allerlaatste stuk ging het kajakken wat moeizamer, want onze armen en schouders wilden niet echt meer. (Wegens niks gewend…). Mijn dochter legde haar peddel steeds vaker neer om een beetje rond te kijken. Wat dus betekende dat ik alleen moest peddelen. Maar ik mocht niet klagen, want zij had vaak genoeg gepeddeld terwijl ik foto’s nam. 🙂 We waren blij dat het eindpunt in zicht kwam, maar het was tegelijkertijd ook jammer. Want wat is het mooi kajakken in Nationaal Park Weerribben-Wieden! Na aankomst leverden we de kajaks en peddels weer in. Normaal gesproken kun je dan bij De Kluft nog wat eten of drinken in het restaurant of op het terras, maar bijna alles was nu gesloten vanwege de coronacrisis. Gelukkig konden we wel ijsjes halen bij de snackbar. Die hadden we wel verdiend na alle inspanning!

Naast kajaks en fluisterbootjes kwamen we onderweg ook een paar mensen op supboards tegen. Ook leuk! Collega-blogger Diana schreef een blog over suppen in Giethoorn.

Kajakken in Nationaal Park Weerribben-Wieden praktisch

– Je kunt op verschillende plekken in het park een Canadese kano, kajak of fluisterbootje huren. Wij huurden onze kajaks bij Recreatiecentrum de Kluft in Ossenzijl, maar het kan ook in een ander deel van het park, bijvoorbeeld in Giethoorn of Belt-Schutsloot.
– Vanuit Ossenzijl kun je kiezen uit drie routes: de Ossenzijlroute (7 kilometer), de Kalenbergroute (8 kilometer + een beetje omdat de route iets verderop begint) en de Weerribbenroute (14 kilometer).
– Wil je niet te lang kajakken of kanoën, bijvoorbeeld omdat je met kinderen bent, maar wel de mooie moerasbossen zien? Kies dan voor de Kalenbergroute, door het hart van de Weerribben. De iets kortere Ossenzijlroute gaat namelijk door een ander, kaler deel van het park.
– Neem iets te eten en te drinken mee, voor een pauze bij een (of twee) van de aanlegplaatsen.
– Ga je op een warme dag kajakken of kanoën in Nationaal Park Weerrribben-Wieden, vergeet dan de zonnebrand niet en zet een pet op.

Overnachten vlakbij NP Weerribben-Wieden? Dat kan bijvoorbeeld in Paasloo, bij Villapark De Weerribben, een kleinschalig vakantiepark met een zwembad en een klimbos.

Deze blog kwam tot stand met medewerking van Recreatiecentrum De Kluft en Visit Oost, maar alles wat ik schrijf is – zoals altijd – gebaseerd op mijn eigen ervaringen.